එක්සත් ජාතීන් ගේ ආහාර හා කෘෂිකර්ම සංවිධානය වූ කලී (Food Agriculture Organization) 1945 ඔක්තෝබර් 16 වනදා ක්ව්බෙන් නගරයේ දී රටවල් 44 ක නියෝජිතයන් සමඟ නිල ආරම්භය සනිටුහන් කළ සංවිධානය යි. ලෝක ආහාර දිනය 1979 දී පවත්වන ලද 20 වන සමුළුවේ දී හංගේරියාවේ හිටපු ආහාර හා කෘෂිකර්ම ඇමතිවරයා වූ ආචාර්ය පෝල් රොමානි (Dr. Pal Romany) ගේ ප්රමුඛ කාර්ය භාරය යටතේ ගනු ලැබූ තීන්දුවකි. ඒ අනුව ලෝකය පුරා කුසගින්න හා දරිද්රත්වය මුලිනුපුටා දැමීමට හඬනැඟීම උදෙසා ජගත් දිනයක් ප්රකාශයට පත් කිරීමට තීරණය කැරිණි. ඒ අනුව 1981 සිට රටවල් 150 ක් පුරා වාර්ෂික ව වෙනස් වන තේමාවන් යටතේ හුදු තවත් ජගත් දිනයක් ලෙස ඔක්තෝබර් 16 දින ලෝක ආහාර දිනය සමරනු ලැබේ. 2011 වසරේ මෙරට ලෝක ආහාර දිනයෙහි කතිකාවක් ඇති වන මට්ටමේ කටයුත්තක් රජය හා FAO මඟින් සිදු නොකළත් එදින රජරට වකුගඩු රෝගීන් හා ඔවුන් ගේ ඥාතීහු ශ්රී ලංකාවේ එක්සත් ජාතීන් ගේ සංවිධාන මූලස්ථානය ඉදිරිපිට දැවැන්ත උද්ඝෝෂණයක් සිදු කලහ. මේ උද්ඝෝෂණය FAO හි ගෝලීය මෙන්ම ලංකාවේ ක්රියාකාරීත්වය පිළිබඳ ව නැවත සිතා බැලිය යුතු බව අවධාරණය කළෝය. රජ රට ගොවි පවුල්වල වකුගඩු රෝගයට ගොදුරු වී ඇති රෝගීන් හා ඔවුන් ගේ ඥාතීන් ගෙන් සමන්විත ව පැමිණි උද්ඝෝෂකයෝ වකුගඩු රෝගයට සහ ලංකාව පුරා කෘෂිකර්ම සංවර්ධනයට මුවා වී මනුෂත්වයට හා පරිසරයට සිදු කළ අගතියට වහා වන්දි ගෙවන ලෙසට බල කර සිටියහ. ලෝකයේ කුසගින්න සහ දරිද්රත්ව ය මුලිනුපුටා දැමීමට ගෝලීය මට්ටමින් ක්රියාකරන ආයතනයකට මෙවැනි චෝදනා එල්ල වීම මේ ආයතනවල ක්රියාකාරීත්වය පිළිබඳ ව පුළුල් ලෙස විමසා බැලිය යුතු බවට ලබා දෙන ඉගියක් වෙයි. ශ්රී ලංකාවේ රාජ්ය ක්රියාකාරීත්වය දෙසට ද විමර්ශනය යොමු කළ යුතු හේතු මේ උද්ඝෝෂණය කෙරෙන් ම පැන නැඟී තිබේ. රජයක් රටක ආහාර සුරක්ෂිතතාව, ආහාර ස්වෛරීභාවය ඇති කළ යුතු සේ ම, ජනතාව ගේ ද පාරිසරික දේහයන් ගේ ද සෞඛ්යවත් බව රැුකීමට කටයුතු කළ යුතු වෙයි. එපමණකින් රජයක වගකීම සීමා නොවන අතර ආහාර නිෂ්පාදනය හා පරිභෝජනය සඳහා සම අවස්ථාවන් ලබා දීම ද, ජාතිය සතු භූමිය රටට සම්පතක් ලෙස කළමනාකරණය කිරීමේ ප්රමුඛ වගකීමක් ද ඊට පැවරෙයි. ලංකාවේ මේ තත්ත්වයන් ගේ ක්රියාකාරීත්වය විශ්ලේෂණය සඳහා ලෝක ආහාර දිනයට පසු වදනක් ලෙස මේ සටහන තැබෙයි.
